Τρίτη 2 Οκτωβρίου 2012

Τι είναι η Έσοψις;

Ο άνθρωπος ανέκαθεν υπήρξε μια μηχανή παραγωγής συναισθημάτων, κι όχι πάντα πολύ φωτεινών κι ευχάριστων. Ζούμε σε μια μόνιμα τσιτωμένη κατάσταση και λειτουργούμε σαν καθρέφτες. Αυτό που εισπράττουμε αυτό χαρίζουμε απλόχερα στην ομήγυρη. Και συνήθως υπάρχει μπόλικο στρες, περισσό μίσος και γαρνιτούρα φθόνου και ζήλιας.
Για να μην ισοπεδώνω τα πάντα το περιβάλλον είναι ανισόρροπο μεν αλλά την ανισορροπία εν τη ψυχή του καθενός δεν την επηρεάζει μόνο αυτό. Ο βασικός ευεργέτης και φταίχτης ανάλογα είσαι εσύ και οι επιλογές σου. Πόσο επηρεάζεσαι; Πόσο πας με το ρεύμα γιατί αυτή είναι η εύκολη λύση; Πόσο κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι ασχέτως του αν είναι σωστό ή όχι; Λειτουργείς σαν αγέλη ή ο νους σου μπορεί να ξεφύγει από τον αυτοματισμό που διεξάγεται γύρω σου;

Αυτές κι άλλες τέτοιες ερωτήσεις κάνω σε μένα πρώτα και καλό θα ήταν να τις κάνεις κι εσύ μια φορά στον εαυτό σου έστω.

Αν υπάρχει κακία και σαπίλα εν τω κόσμω μεγάλο κομμάτι ευθύνης έχει ο καθείς εξ ημών με την ασυνειδησία που επιδεικνύει στη ζωή του. Αντίθετα ο ενσυνείδητος είναι αυτός που ξέρει πριν πράξει αν αυτό που θα πράξει είναι καλό ή κακό και αναλόγως προβαίνει στις αντίστοιχες ενέργειες. Κι αυτό απαιτεί να γνωρίσεις καλά τον εαυτό σου, τη μοναδικότητά σου, να προσηλωθείς σε αυτά που αποτελούν αγνά δικά σου στοιχεία και σε οδηγούν στην αποχή από το κακό, το ανισόρροπο αν θες. Αλλά η αυτογνωσία επιτυγχάνεται όταν το τρίτο και πιο σημαντικό μάτι που υπάρχει μέσα σου ανοίξει. Εκεί είναι που αρχίζεις να παρακολουθείς όχι μόνο τον περίγυρο αλλά και τον ψυχισμό σου ανά πάσα στιγμή. Εκεί είναι που παύεις να είσαι απλά μηχανή κι αποκτάς πέραν της όψεως την έσοψιν, τη δύναμη να βλέπεις μέσα σου.

Και αν μέσα σου βλέπεις τότε σίγουρα βλέπεις και έξω αληθινά. Αυτή είναι η ΕΣΟΨΙΣ.

Ο χώρος αυτός είναι μόνο μια μικρή προσπάθεια να συνδυασθεί ο μύθος με τη συνείδηση και το πώς αυτή μπορεί να γίνει όπλο μέσα στην κοινωνία. Θα είναι μια ματιά του μύθου προς τη σύγχρονη πραγματικότητα. Πιο πολύ είναι μια προσωπική αναζήτηση για το πώς ο μύθος που για κάποιους κάποτε ήταν μια αστείρευτη πηγή διδακτικής αλήθειας μπορεί ακόμα και σε αυτούς τους χαλεπούς καιρούς να αποτελέσει διδάσκαλο και διέξοδο από προβλήματα που έχουμε με εμάς τους ίδιους.

Ας γίνει λοιπόν ένα μικρό πρώτο άνοιγμα! Χαιρετώ!



Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου